به نام خدای مهربان
متولد 1360 در شهر قزوین هستم، دقیقش می شود روز هجدهم آذرماه همان سال.
دانش آموخته مرکز استعدادهای درخشان قزوین که مزین به نام شهید عباس بابایی است در سال 1378
دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان در مقطع کارشناسی در رشته مهندسی مکانیک و گرایش حرارت و سیالات در سال 1383
و دانش آموخته دانشگاه علم و صنعت در مقطع کارشناسی ارشد در همان رشته مهندسی مکانیک و البته گرایش طراحی کاربردی در سال 1385
فضاهای گوناگونی را تجربه کرده ام؛ از محیط های فرهنگی و فعالیت هنری در بخش خصوصی گرفته تا شرکت‌های فناور، مرکز هماهنگی و توسعه و ترویج فعالیت های قرآنی کشور، نمایشگاه بین المللی قرآن کریم، پارک علم و فناوری امام خمینی(ره)، جهاد دانشگاهی؛ و اکنون هم در معرض تجربیاتی نو و بدیع هستم. همه جاهایی که نامشان ذکر شد، دنیایی از تجربه های نو برایم هدیه آورده اند و کار در تمام آنها اسباب آبرو است و مباهات.
از ابتدا دل در گرو انقلابی داشته ام که با نفس پاک امام امت سامان گرفت و اکنون نایب مقتدر امام عصر سکان‌دار عرشه آن است.
معتقدم که شایسته سالاری و عزم خدمت صادقانه، با دسته بندی های گاه سیاست‌زده و رفاقت های گاه منفعت محور، تضاد دارد، همان تضادی که در کلام امام راحل و دوست داشتنی مان بارها شنیده ایم. لذا تلاش وافری کرده‌ام که در هیچ گروه و حزب سیاسی و جناح‌های مرسوم کشور حضور فعال و حتی عضویت ساده هم نداشته باشم و تنها بر خطی حرکت کنم که خط اصیل انقلاب و ولایت فقیه است. معتقدم باید سرمشقی را بازنویسی کرد که استاد اعظم انقلاب آن را تعلیم می دهد....
و صدالبته بر همین مبناست که تعامل با همه گروه های گوناگون موجود در کشور که مسوولیت و مشروعیت دارند را در جهت تحقق ماموریت های انقلابی ام، تکلیف شرعی و قانونی می دانم و عملم شاهد این مدعاست.