محمد حسین فائزی

محمد حسین فائزی
  • ۰
  • ۰

کشور ما شرایط جنگی دارد، اما خیلی از نیروهای پای‌بند به انقلاب آرایش جنگی ندارند و گاه مانند سربازی غافل و خواب‌آلوده مشغول روزمرگی‌ها و پرداختن به فرعیات بجای تمرکز بر ماموریت‌های اصلی خودند؛ که اگر غافل نبودند، این‌قدر مخاطب تذکرات فرمانده و رهبر انقلاب قرار نمی‌گرفتند. در چنین حالاتی، مهم‌ترین عامل پیش‌گیری از شکست و نهایتا پیروزی، وحدت و حرکت جبهه‌ای تحت هدایت رهبری آگاه و شجاع است. این حرکت جبهه‌ای، رمزها و روش‌هایی دارد به‌ظاهر ساده و فوق‌العاده راه‌گشا. حرکت جبهه‌ای حرکتی هماهنگ و هوشمندانه است که در آن، عناصر تشکل دهنده جبهه‌، همه در خدمت هدفی بزرگ قرار می‌گیرند و در آن شما به‌جای اصالت منافع فردی، اصالت جمع و منافع جبهه را شاهد هستید. ویژگی‌های شاخص کار جبهه‌ای عبارت است از:

الف) برای رشد و ارتقای هم‌سنگرت هرچه می‌توانی انجام دهی و در این تلاش از هرگونه نفسانیت و حسادت و خودبرتربینی دور باشی. باید رشد دیگران را بزرگی خودت ببینی، و بدانی زمانی جامعه رشد می‌کند که تک‌تک عناصر و اجزای آن بزرگ باشند. 1

ب) در جایی که نظر و سلیقه‌ات تامین نمی‌شود گذشت کنی. (دقت کنید که «گذشت» در جایی مصداق دارد که حقی از ما ضایع شده یا بخشی از منافع ما توسط فردی دیگر یا تامین نشده یا تبدیل به ضرر شده است. لذا دقیقا باید هنگاهی که حقت پای‌مال شده، گذشت را به میان بیاوری.)

ج) منافع نظام و کشور بر منافع خود و گروهت برتری داشته باشد. آنقدر برتر باشد که حاضر باشی – نه در حرف، بلکه در عمل- خود و گروهت را فدای اسلام و انقلاب کنی.... و این همان قاعده «بأبی أنت و أمی و نفسی و أهلی و مالی و أسرتی»2 است.

د) برای خدا کار کنی؛ و این یعنی نخواهی که چیزی به نام تو ثبت شود، بر چیزی حس مالکیت نداشته باشی3 و همه را در خیمه نظام ببینی و خودت را ابزاری برای تحقق آرمان‌هایی بلند و نورانی. نباید منتظر تعریف و تمجید دیگران باشی و اگر از تو تعریفی کردند نباید خوشحالی کنی.

هـ) کار جبهه‌ای یعنی خودت را در جایی قرار دهی که حق توست و متناسب با توانایی‌های تو، نه جایی که مطلوب توست و  دل‌خواهت و نه جایی که نامش بزرگ‌تر است و ارتفاعش رفیع‌تر؛ و برای رسیدن به این حق با کسی رقابت نکنی و معتقد باشی که تکلیف تو ایجاد آمادگی و توانایی برای پذیرش مسوولیت است، نه توسل به انسان‌ها برای رسیدن به مقامات دنیایی. لذا اگر برادرت به کسب جایگاه تو سزاوارتر است، باید تلاش کنی که او را جای خود بنشانی.

 

چه می شد که ما اینگونه بودیم و می دانستیم که اگر این کارها را نکنیم، مثل آن دو هم‌رزمی هستیم که به روی هم تیغ می کشند و پیروزی دشمن را تسهیل می کنند و قلب فرمانده شان را می‌شکنند. و مگر تعداد نیروهای انقلابی در برابر این همه دشمن – داخلی و خارجی- چقدر است؟ آیا با زیادی نیرو مواجهیم یا وقت اضافه برای مبارزه داریم یا دشمن‌مان به خواب رفته و تا پیروزی راهی نمانده...؟ اللهم اجعلنا من جندک فإن جندک هم الغالبون... واجعلنا من حزبک فإن حزبک هم المفلحون... ولاتجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا.

1-       اشاره دارد به فرمایش رهبر معظم انقلاب: «یک وقت بهترین استفاده از یک انسان زنده و باشعور این است که مثل نردبان بشود و یک نفر پایش را روی دوش او بگذارد تا دستش به جایی برسد. که کاری انجام دهد. چه اشکالی دارد؟ اگر مصلحت انقلاب و کشور اقتضا می‌کند، باید چنین کاری هم کرد.»

2-       زیارت جامعه کبیره

2- اشاره به حدیث معروف امام صادق (علیه‌السلام) به عنوان بصری

  • ۹۴/۰۹/۲۰
  • محمد حسین فائزی

نظرات (۱)

  • فرشاد اشتری
  • احسنت... عالی بود
    پاسخ:

    ان‌شاءالله عامل باشیم، نه فقط سخن‌گو.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی